معنی حسین بحرینی - جستجوی لغت در جدول جو

حسین بحرینی(حُ سَ نِ بَ)

لغت نامه دهخدا

(حَ سَ نِ بَ رَ)

شیخ محمد حسن بحرینی، او راست: رسالۀ مفقودالخبر که شیخ عبدالنبی قزوینی بر آن حاشیه دارد. (ذریعه ج 6 ص 89)

(حُ سَ نِ حُ سَ)

حاج محمد حسین حسینی، ابن محمدحسن بن معصوم قزوینی شیرازی عارف شاعر. درگذشتۀ 1249 هجری قمری او راست: ’خمسۀ حسینی’ که پنج مثنوی است به نام ’الهی نامه’ و ’اشترنامه’ و ’مهر و ماه’ و ’وامق و عذرا’ و ’وصف الحال’ که در شیراز با شرح او بر دیباجه های مثنوی مولوی در 1324 هجری قمری چاپ شده است. (ذریعه ج 7 ص 257)

لغت نامه دهخدا

حسین حرانی

(حُ سَ نِ حَرْ را)

ابن محمد بن ابی معشر مودود سلمی جزری مکنی به ابوعروبه محدث مورخ. متولد پس از 320 هجری قمری 835/ میلادی و متوفی در 318 هجری قمری 930/ میلادی او راست: تاریخ الجزیرتین و جز آن. (معجم المؤلفین از سیر النبلاء ج 9 ص 272) (فهرست ابن الندیم ص 230) (تذکره الحفاظ ذهبی ج 2 ص 304) (کشف الظنون) (فهرست ظاهریه) (ایضاح المکنون) (هدیه العارفین ج 1 ص 305)

لغت نامه دهخدا

حسن بورینی

(حَ سَ نِ)

ابن محمد بن محمد بن حسن بن عمر بن عبدالرحمان صفوری دمشقی، مکنی به ابوضیاء شافعی (963- 1024 هجری قمری). او راست: البحرالفائض و ده کتاب دیگر که درهدیهالعارفین (ج 1 ص 291) و کشف الظنون یاد شده است

لغت نامه دهخدا

معنی حسین بحرینی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما